Gletchers, meren en fjorden

Gelukkig Nieuwjaar allemaal! Hm, deze titel klinkt wel erg spectaculair zo, maar eigenlijk klopt dat ook wel voor het gebied waar we nu doorheen zijn gereisd. De zuidwest kant van het zuideiland is gewoon spectaculair mooi. Ik had jullie achtergelaten in Fox Glacier, dus laat ik daar de draad weer oppakken.

Het is ons inderdaad gelukt om het erg koud te hebben op de gletcher op tweede kerstdag, want het regende die dag pijpestelen en bovenop zo'n gletcher kan het knap hard waaien, ontdekten we. Gelukkig bleek mijn voor deze reis gekochte waterproof jas echt waterproof, dus het was alleen koud, niet ook nog nat ;-) De tocht over de gletcher was desondanks erg mooi. Je loopt erop met crampons (krammen?) onder je voeten, en dat is erg wennen, vooral voor struikelzieke Mariekes. Om de gletcher heen kon je beboste hellingen zien met daarop ladingen watervallen vanwege de regen: een erg stoer effect. Onze gids liep met ons langs grote kloven in het ijs en wist zelfs een soort ijs-schoorsteen te vinden voor ons waar we in konden afdalen zodat je in een ijskoker stond. Daarna gingen we nog wat hoger de gletcher op voor mooie uitzichten. Al met al een erg indrukwekkende tocht, hoewel ik aan het einde erg, erg blij was met de warme douches op de camping :-)

De volgende dag (zondag) zijn we van Fox Glacier naar Wanaka gereden via de Haast pas over de Southern Alps. Het weer aan de westkust was die ochtend plensbuien, dus we hebben de uitzichtspunten verder grotendeels overgeslagen aan die kant. Vanaf Haast klaarde het gelukkig op, en hebben we enorm kunnen genieten van de fantastische uitzichten langs de route. Je hebt besneeuwde bergtoppen overal om je heen, een aantal fantastische watervallen om te bekijken, en de Haast rivier die steeds wilder wordt naarmate je hoger komt. Bovenop de pas zijn we nog naar een uitzichtspunt boven de boomtoppen toegeklommen om de bergen nog wat verder te bewonderen. Daarna ging het naar beneden richting Wanaka. Aan deze kant van de bergen is het veel droger, en het landschap deed ons denken aan de Zwitserse Alpen, met een groot deel van de route stoere uitzichten over het enorme Wanaka meer.

Op maandag hebben we vervolgens eens lekker gerelaxed op de camping met spelletjes en een boekje. De enige domper op de vreugde was dat onze auto enige wateroverlast bleek te hebben gekregen van de hoosbuien bij Fox Glacier, waardoor de spullen in Joost's rugzak nogal vochtig waren geworden. Toen hebben we toch maar de bagagebakken uitgeruimd om de boel te laten drogen; gelukkig was het enorm zonnig en warm dus dat ging snel genoeg. Op dinsdag zijn we over een erg interessante niet-geasfalteerde weg naar Mount Aspiring National Park gereden voor een wandeling. Bij het eerste bordje 'Ford' had ik wel enige kriebels in mijn buik, maar gelukkig is Joost goed met auto's door beekjes heenscheuren. Dit volgende daarna nog zo'n 7 of 8 keer, waarna we bij de parkeerplaats aankwamen. De wandeling zelf was supermooi, met eerst een hangbrug over een wilde rivier, die erg gezellig wapperde in de stevige wind, daarna een stuk bos naast een riviertje dat niet echt kon besluiten of het een rivier of een waterval moest zijn, en bovenaan uitzicht over een geweldig indrukwekkende gletcher. Deze lag veel hoger in de bergen waardoor er wel sneeuw op lag, en daardoor was het erg mooi wit (in plaats van het grijsgrauwig van Fox en Franz Joseph). Nadat we onze kaken weer van de grond hadden opgeraapt zijn we langs dezelfde route teruggelopen, waarna we de onderkant van de auto hebben gewassen in de forden op de terugweg.

Op woensdag zijn we Wanaka ontvlucht, aangezien het daar inmiddels wel erg gezellig druk (lees: luidruchtig en schreeuwerig) begon te worden vanwege stapels Nieuw-Zeelandse teeners die er oud & nieuw kwamen vieren. We besloten daarom Queenstown ook maar over te slaan, aangezien het daar NOG drukker schijnt te zijn met oud en nieuw, en daar hadden we niet zo'n zin in. We zijn daarom doorgereden naar Te Anau, wat het beginpunt is van de weg naar Milford Sound, het fjord dat je mogelijkerwijs kent omdat een bepaalde spitse berg daar te zien is in de Anduin rivier in LOTR. De touristische route van Wanaka naar Te Anau bracht ons nog over een leuke haarspeldbochtweg met mooie uitzichten over Queenstown.

Donderdag (gisteren dus) zijn we naar Milford Sound gereden. De weg erheen is spectaculair, met besneeuwde bergen, enorme stukken bos met meren erin, watervallen, hoogvlaktes, u verzint het maar. Ik maakte me enige zorgen dat ik op een gegeven moment mijn kaak niet meer terug zou kunnen vinden, zo vaak als die op de grond lag :-) De route is maar 120 kilometer lang, maar we hebben er de hele dag over gedaan vanwege ladingen tussenstops voor wandelingen en uitzichten. De mooiste daarvan was de beklimming van Key Summit, een berg ongeveer halverwege de route, die je een 360 graden uitzicht geeft over de bergen en valleien daar in de omgeving. We hadden toevallig mooi weer, dus het uitzicht was echt fantastisch. Dit is nogal bijzonder, aangezien er in Milford Sound jaarlijks gemiddeld 8000 millimeter regen valt. Die avond zijn we op een camping in de buurt van Milford gaan slapen, dus voor het eerst sinds tijden niet wakker geweest met oud en nieuw! 's avonds nog door een verlaten Milford Sound gelopen, wat toch nog wat specialer voelde dan het samen met de drommen toeristen van overdag zien.
Vanmorgen hebben we een boottocht over het Sound gemaakt. De naam is trouwens fout: het ding is een fjord, uitgesleten door een gletcher in plaats van een rivier. De bergwanden rijzen hier zowat verticaal uit het water, wat het een indrukwekkende, maar ook enigszins sombere uitstraling geeft, zeker als het bewolkt is. Daarna zijn we teruggereden in Te Anau, alwaar ik nu dit verhaal zit te typen. Onderweg nog een paar stops gemaakt bij korte wandelingen, maar de langere tochten maar laten zitten aangezien het pijpestelen regende.

De komende anderhalve week gaan we nog de zuidkust van het zuideiland langs tot Dunedin, en daarna door naar Christchurch. Het einde begint alweer te naderen! Ik ben wel nog erg benieuwd naar dit stuk Nieuw Zeeland, omdat ik er nog niet eerder ben geweest. Hierover volgende keer meer :-)