maandag 25 februari 2013

Van Cradle Mountain naar Sydney

Het regende op het moment van schrijven pijpestelen en we zaten in de campingkeuken te schuilen. Een goed moment om een nieuwe aflevering van onze avonturen op te schrijven dus, met het laatste stukje vanaf een camping in Sydney.

Vorige week zondag zijn we na een rustige ochtend 's middags toch nog een eind gaan wandelen; dit keer een rondje rondom Dove Lake, de meest populaire wandeling in Cradle Mountain. Een mooie makkelijke wandeling met uitzichten over het water en de berg, met strandjes en bos op de oever. We merkten wel dat onze benen de kilometers van zaterdag nog wel voelden :-). 's Avonds was het tijd om onze spullen alvast weer in te pakken, want we moesten maandag in een keer terug naar Hobart. Dit klusje werd behoorlijk opgevrolijkt door de aanwezigheid van twee brutale possums die hadden besloten dat er in onze auto, of anders in onze tassen, vast lekker eten te vinden was. Ze waren duidelijk gewend aan mensen, en lieten zich nauwelijks wegjagen. Pas als je dreigde ze op te pakken liepen ze een stukje weg, maar tegen ze roepen, achter ze aanzitten of ze aanraken maakte allemaal geen indruk. Zo weet ik nu dat possums een hele zachte vacht hebben. Stiekem waren die twee best wel schattig.

Op maandag was het dan tijd voor de terugrit naar Hobart, waar we tegen het eind van de middag onze auto inleverden. Hobart had op dat moment een mini-hittegolf: het was er 37 graden. Dat was even wennen! We zij rond etenstijd richting de haven gewandeld om te eten aan de kleurrijke Salamanca Market, en daarna hebben we een rondje rondom de de haven gewandeld, waar nog een aantal interessante informatieborden stonden en een stoere oude havenkraan. Het meest fijne was echter om de voeten in het water te hangen voor wat broodnodige verkoeling.

Die nacht regende en onweerde het, en daardoor was het dinsdag gelukkig een stuk koeler. Ons vliegtuig naar Melbourne bleek inmiddels pas aan het eind van de middag te vertrekken, dus we hadden nog wat tijd om Hobart te verkennen. We liepen een rondje door. Battery Point, een schattig oud wijkje met huizen van het begin van de kolonisatie. Erg leuk om doorheen te dwalen. Daarna nog wat gewinkeld, maar toen was het toch wel tijd om naar het vliegveld te vertrekken. De vlucht naar Melbourne verliep voorspoedig, en zo konden we vlak voor het avondeten inchecken in ons hotel. Na het avondeten nog een rondje door Melbourne gewandeld.

Woensdag konden we dan eindelijk ons Spaceship ophalen. Dit ging niet helemaal zonder hobbels, er waren wat kleine dingen mis mee. Ook na vertrek vonden we nog wat dingen, zoals een lekkende waterpomp, maar die kunnen we over een paar dagen in Sydney laten fixen. We hadden inmiddels besloten om Melbourne verder te laten voor wat het was en door te rijden naar Wilsons Promontory. Dat is een schiereiland ten oosten van Melbourne met mooie kustlijn en bos. De rest van de dag ging op aan die kant op rijden. Bij aankomst bleek het wat regenachtig, wat gelukkig niet zo bleef, en enorm winderig, wat wel zo bleef. Ik was blij dat we niet in een tent sliepen, die dingen klapperden ontzettend in de enorme windvlagen. Zelfs in ons Spaceship was het al behoorlijk rumoerig. Grappig waren de kuddes galah's (roze met grijze papegaaien) die op de camping woonden in de hoop op restjes eten. Ze zaten vaak boven je in een boom herrie te maken als je stond te koken.

Donderdag gingen we een eind wandelen langs de kust. De wandeling was heel afwisselend: steeds een stukje strand en daarna over een bossige heuvel naar het volgende strand. Mooie uitzichten van bovenaf, en lekker over het strand wandelen en naar de opspattende golven kijken. Het enige jammere was de grote hoeveelheid dode bomen en struiken, waarschijnlijk het resultaat van een enorme overstroming twee jaar geleden. Vrijdag werd het weer wat zonniger en zijn we gaan zwemmen in de zee en de rivier naast de camping, die daar in de zee uitmondt. Het water in de rivier was heerlijk, bijna warm. Het geheel had wel wat weg van een tropisch zwemparadijs, maar dan in het echt.

Op zaterdag gingen we een dagje kilometers maken, richting Sydney. Onderweg avondeten gegeten bij een erg leuk café/winkeltje met een fantastisch uitzicht over weiland en bos vanaf de veranda. Het eindpunt voor de dag was Mallacoota, een plaatsje op de grens met New South Wales, maar nog net in Victoria. Het ligt tegen Croajingolong National Park aan, aan een gigantische baai die in verband staat met de zee. Een mooie tussenstop voor een dagje.

Helaas regende het zaterdag en zondagmorgen heel hard, waardoor we weinig konden ondernemen. 's Middags werd het even droog, en zijn we een stuk langs de baai gaan wandelen. Bij terugkomst op de camping waren we net te laat binnen om een nieuwe plensbui te ontwijken, dat was net even jammer ;-). We waren toen erg blij met de overdekte campingkeuken, waar we droog konden koken. Ondertussen nog wat gekletst met mensen uit Duitsland en Zwitserland die ook van Melbourne naar Sydney aan het reizen waren.

Vandaag, maandag, hebben we weer een hele lading kilometers gemaakt, helemaal door naar Sydney. Onderweg nog weer een aantal plensbuien tegengekomen. In het noorden van New South Wales schijnen ook overstromingen te zijn, dus als we die kant op gaan zullen we de wegcondities goed in de gaten moeten houden. Gelukkig zijn er meerdere routes mogelijk :-).

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten